bokmålsordboka
forurensning, forurensing
SUBSTANTIV
Det å forurense; skade eller ulempe som skyldes menneskelig aktivitet, for eksempel utslipp av giftige stoffer eller støy
Forurensning av sjøer og elver
forurensningskilde, forurensingskilde, forurensingskjelde, forurensningskjelde
SUBSTANTIV
kilde eller kjelde til forurensning
Oljeindustrien er en av de største forurensningskildene
forurensningsproblem, forurensingsproblem
SUBSTANTIV
Problem som skyldes forurensning
Plast er et forurensningsproblem
nynorskordboka
forureine
VERB
Av for-
øydeleggje naturen med skadelege stoff; ureine
Anlegga forureinar sjøen
Utsleppa har forureina drikkevatnet
Lufta blir forureina av eksos
Brukt som adjektiv
Ein forureina by
I overført tyding: forpeste, spolere; gjere utriveleg
Forureine språket med bannskap
Ropinga forureina stilla