wordify
bokmålsordboka
forsømt
ADJEKTIV
ustelt; ugjort; glemt, neglisjert
Et forsømt område
Brukt som substantiv
Ta igjen det forsømte
forsømme
VERB
Av lavtysk sumen ‘nøle’
Unnlate å gjøre noe en plikter; ikke passe på; neglisjere
Forsømme pliktene sine
Forsømme skolen
Ta igjen det forsømte
Forsømme seg
Unnlate å bruke en sjanse
Ikke gjøre det en bør, ikke passe på
Myndighetene forsømte seg
nynorskordboka
forsømt
ADJEKTIV
ustelt; ugjord; gløymd, oversett
Eit forsømt område
Brukt som substantiv
Rette på det forsømte
forsøme, forsømme
VERB
Av lågtysk sumen ‘nøle’
Ikkje gjere (noko som ein pliktar); ikkje passe på; neglisjere; ikkje ta seg av, vanrøkte
Forsøme pliktene sine
Forsøme skulen
Forsøme sjansen
Ta att det forsømde
Forsøme seg
Ikkje nytte seg av ei moglegheit
Ikkje gjere det ein bør, ikkje passe på
Styret forsømde seg