wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
forkomme
VERB
Se bøying
Fra lavtysk; av
for-
Bli ødelagt; gå tapt
Bli forkommen eller utmattet; gå til grunne
Forkommes av nød og elendighet
Hun holdt på å forkomme av sult
forkommen
ADJEKTIV
Se bøying
Sterkt medtatt eller utmattet; redusert
De fant henne sulten og forkommen
Se blek og forkommen ut
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
forkomen
,
forkommen
ADJEKTIV
Sjå bøying
Samanheng med
forkomast
Sterkt medteken;
utmødd
Finne nokon forkomen av svolt
I forkomen tilstand
I beit, rådvill
Vere forkomen for noko
nedfor
;
motlaus
Lukk