bokmålsordboka
forkjemper
SUBSTANTIV
Fra tysk
Person som går i brodden eller kjemper for noe; foregangsmann, foregangskvinne; talsmann, forsvarer
En forkjemper for lov og rett
nynorskordboka
forkjempar
SUBSTANTIV
Frå tysk
Person som går i brodden eller kjempar for noko; føregangsmann, føregangskvinne; forsvarar, talsperson
Han er ein forkjempar for demokratiet