wordify
bokmålsordboka
forhenværende
ADJEKTIV
Etter tysk; av foreldet forhen ‘i tidligere tid’
Tidligere; jamfør eks-
Hans forhenværende kone
nynorskordboka
tidleg
ADJEKTIV
Norrønt tíðligr ‘timeleg’, lågtysk tidelik
I filosofi: som gjeld tid
Gud er korkje romleg eller tidleg
tidleg
ADJEKTIV
Jamfør norrønt tíðligr, lågtysk tidelik
Som ligg nær byrjinga av noko; som høyrer til, har plass blant dei første i ei rekkje; som høyrer til, gjeld første delen av eit tidsavsnitt (til dømes dag, veke, år, periode)
På eit tidleg tidspunkt
Eit tidleg nummer
Ei tidleg utgåve
Ein tidleg fase
Tidleg morgon
Tidleg på dagen
Byrje dagen tidleg
Stå tidleg opp
Stå opp, leggje seg tidleg
I dag, i morgon tidleg
Tidleg og seint (støtt)
Tidleg i veka, på våren
I hans tidlegaste ungdom
Ho flytta tidleg heimanfrå
Tidleg mellomalder, gotikk
I tidlegare tider
Frå dei tidlegaste tider
Han er ikkje så sterk no som tidlegare (som før)
Som står før, lenger framme; føregåande
Trykket ligg på ei tidlegare staving
Som hender, går føre seg før (noko anna)
Eit tidlegare tog
Frå ei tid som ligg lenger attende
Ein tidlegare kollega
(som hender) i god tid (før noko tek til)
Vere tidleg ute
Møte fram (for) tidleg
Du må vere tidlegare ute! (før)
Som hender, kjem før enn vanleg, normalt
Tidleg frukost
Gå tidleg (frå arbeidet)
Den tidlegaste vinteren i manns minne
Ekteskap mellom unge
Tidleg ekteskap
Der våren kjem først
I dei tidlegaste delane av bygda har såinga kome i gang alt
Tidlege grønsaker
Som adverb: før enn normalt
Bli tidleg vaksen
Vere tidleg utvikla
Som adverb: om kort tid, snart
Kor tidleg går den første bussen?
Vi får svar tidlegast til veka
I tidlegaste fall
I tidlegaste laget
Før det er naudsynt