wordify
bokmålsordboka
forhage
SUBSTANTIV
Hage som ligger framfor et hus
Leiligheter med egen balkong og en liten forhage
nynorskordboka
førehage, forhage
SUBSTANTIV
Hage som ligg framføre eit hus
Sitje ute i førehagen
forhage
VERB
Norrønt forhaga, frå lågtysk; av hag
øydeleggje, øydelegge, forderve; skiple; somle bort
Forhage verktøyet for ein