bokmålsordboka
fonem
SUBSTANTIV
Av gresk phonema ‘lyd, stemme, tale’; av fon
I språkvitenskap: språklyd som har betydningskillende funksjon hvis den byttes om med en annen; til forskjell fra allofon og fon
B og v er forskjellige fonem på norsk
fonemisk
ADJEKTIV
Som gjelder eller bygger på fonem til forskjell fra fonetisk
Fonemisk transkripsjon
nynorskordboka
fonem
SUBSTANTIV
Av gresk ‘lyd, røyst, tale’; av fon
I språkvitskap: språklyd som har tydingsskiljande funksjon om den blir bytta med ein annan; til skilnad frå allofon og fon
B og v er ulike fonem på norsk
fonemisk
ADJEKTIV
Som gjeld eller byggjer på fonem til skilnad frå fonetisk
Fonemisk transkripsjon