wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
flikk
SUBSTANTIV
Se bøying
Fra lavtysk
Lite stykke lær, metall eller lignende til å lappe eller bøte med
Lapp til skosåle eller hæl
flikk
SUBSTANTIV
Se bøying
I ballspill: det å sende ballen videre i (tilnærmet) samme retning med et kort spark eller støt
Hun satte ballen i mål med en flikk
Han fikk ballen etter en flikk fra Solskjær
flikkflakk
SUBSTANTIV
Se bøying
Av fransk flic flac, lydord for piskesmell
Baklengs stift; jamfør
slå stiften
Ta en flikkflakk
Trene på flikkflakker og saltoer
Slå flikkflakk
slå floke
flikke
VERB
Se bøying
Sette flikk på
Flikke en sko
reparere
,
utbedre
,
lappe
Flikke på den gamle veien
De flikket på det gamle bygget hele sommeren
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
flikk
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Frå lågtysk
Lite stykke lêr, metall eller liknande til å lappe eller bøte med
Lapp til skosole eller hæl
flikk
SUBSTANTIV
Sjå bøying
I ballspel: det å sende ballen vidare i (tilnærma) same retning med kort spark eller støyt
Ein flikk med hælen
Motta ein fin flikk frå ein medspelar
Han skåra med ein frekk flikk
flikkflakk
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Av fransk flic flac, lydord for piskesmell
Baklengs stift; jamfør
slå stiften
Ta tre flikkflakkar på rad
Slå flikkflakk
slå floke
flikke
VERB
Sjå bøying
Setje flikk på
Flikke sko
vøle
,
lappe
,
reparere
Flikke på huset
Vi har flikka litt meir på modellen
Lukk