wordify
bokmålsordboka
flekk
SUBSTANTIV
Norr. flekkr
Del av overflate med farge som avviker fra omgivelsene, ofte på grunn av søl
Få en stygg flekk på kjolen
Fjerne flekker
Hesten har en hvit flekk i pannen
Plass eller punkt på jorda; lite område; felt
Eie en liten flekk med jord
De rørte seg ikke av flekken
På flyende flekken
Med en gang
Straks
Kom på flyende flekken!
Ikke komme av flekken
Ikke kunne flytte seg
Stå fast
Bilen kom ikke av flekken
På flekken
Med det samme
Med en gang
Straks
Bli oppsagt på flekken
Hun slo til på flekken
skamflekk
En mørk flekk på landets rykte
flekkefjæring
SUBSTANTIV
Person fra Flekkefjord
flekktyfus
SUBSTANTIV
Sykdom med feber og utslett som overføres med lus og lopper; jamfør flekkfeber
flekkfjerner
SUBSTANTIV
Middel til å fjerne flekker med; flekkfjerningsmiddel
nynorskordboka
flekk
SUBSTANTIV
Norr. flekkr
Del av overflate med farge som er ulik omgjevnadene, ofte på grunn av søl
Få flekker på skjorta
Snøen ligg i flekker
Hesten har ein kvit flekk i panna
Plass eller punkt på jorda; lite område; felt
Eige ein flekk
Ha ein liten grøn flekk utanfor huset
Stå på same flekken
På flygande flekken
Med ein gong
Straks
Kom no på flygande flekken!
Ikkje kome av flekken
Ikkje kunne flytte seg
Stå fast
Han kom ikkje av flekken
På flekken
Med det same
Med ein gong
Straks
Svare ja på flekken
Enkelte fekk tilbod om jobb på flekken
skamflekk
Ein flekk i histora vår
flekkje, flekke
SUBSTANTIV
Avflekt stykke (til dømes av bork)
flate, vidd
Dyrke opp ei heil flekkje
fliropp, gap
flekkfjerningsmiddel
SUBSTANTIV
Middel til å fjerne flekker med; flekkfjernar
flekkfjernar
SUBSTANTIV
Middel til å fjerne flekker med; flekkfjerningsmiddel