bokmålsordboka
flause
SUBSTANTIV
Fra tysk ‘påskudd, knep’
Tåpelig handling; fadese; fiasko
For en flause!
nynorskordboka
flause
SUBSTANTIV
Frå tysk ‘påskot, knep’
Tåpeleg handling; fadese; fiasko
Gjere ein flause
Planen vart ein stor flause