wordify
bokmålsordboka
flatbygd
SUBSTANTIV
Bygd som ligger i flatt terreng i lavlandet; til forskjell fra fjellbygd
Flatbygdene på Østlandet og i Trøndelag
flatbygding
SUBSTANTIV
Person fra lavlandet eller fra en flatbygd
nynorskordboka
flatbygd
SUBSTANTIV
Bygd som ligg i flatt lende i låglandet; til skilnad frå fjellbygd
Flatbygdene på Austlandet
flatbygding
SUBSTANTIV
Person frå låglandet eller frå ei flatbygd