bokmålsordboka
firma
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, fra latin ‘fast’, opprinnelig ‘bindende underskrift’
(større) forretning; foretak
Etablere et firma
Tre ut av firmaet
For firmaets regning
firmament
SUBSTANTIV
Fra latin ‘støtte, feste’
firemaster, firmaster
SUBSTANTIV
Seilskip med fire master
firmabil
SUBSTANTIV
Bil kjøpt av et firma, som en ansatt kan disponere
nynorskordboka
firma
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, frå latin ‘fast’, opphavleg ‘bindande underskrift’
(større) forretning; føretak
Drive eit firma
firmament
SUBSTANTIV
Frå latin ‘støe, feste’
firmamerke
SUBSTANTIV
Symbol som blir brukt som kjenneteikn på firma; jamfør varemerke og logo
firmanamn
SUBSTANTIV
Namn på firma