wordify
bokmålsordboka
ferniss
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra fransk vernis, av middelalderlatin veronix
Olje eller lakk som gir en blank overflatehinne
Bruke ferniss for å framheve strukturen i maleriet og gi glans
I overført betydning: overflatisk glans, fin overflate; ytre lag som skjuler det egentlige innholdet
Trenge bak fernissen
Skrape i fernissen av suksess
En fin ferniss endrer ingenting
fernissere
VERB
Stryke ferniss på
Fernissere et maleri
nynorskordboka
ferniss
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk, frå fransk vernis, av mellomalderlatin veronix
Olje eller lakk som størknar og gjev ei blank, dekkjande hinne
Tynne fernissen før bruk
Leggje ferniss på måleriet
I overført tyding: overflatisk glans, fin overflate; ytre lag som løyner det eigenlege innhaldet
Skrape i fernissen for å få fram dei faktiske meiningane
Skjule seg bak ein ferniss av gode manerar
fernissere
VERB
Stryke ferniss på
Kunstnaren fernisserte alltid bileta sine