wordify
bokmålsordboka
felg
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Hjul som slange og dekk er festet på
Skifte felgen på forhjulet
På felgen
På bil- eller sykkeldekk som lufta har gått ut av
Han punkterte og måtte sykle på felgen
I dårlig forfatning; utslitt, nedbrutt
Er kommunen helt på felgen?
Være på felgen etter noen
Være svært forelsket i noen
Han er helt på felgen etter henne
felgbrems, felgbremse
SUBSTANTIV
På sykkel: brems på felgen; til forskjell fra navbrems
nynorskordboka
felg
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
Hjul som slange og dekk er festa på
Ta dekket av felgen
På felgen
På bil- eller sykkeldekk som lufta har gått ut av
Sykle på felgen
I dårleg forfatning; utsliten, nedbroten
Han var heilt på felgen av manglande søvn
Vere på felgen etter nokon
Vere svært forelska i nokon
Ho er heilt på felgen etter han
felgbremse, felgbrems
SUBSTANTIV
Brems på sykkel som bremsar mot felgen; til skilnad frå navbremse