wordify
bokmålsordboka
fatal
ADJEKTIV
Av latin fatum ‘skjebne’
Som har leie følger; skjebnesvanger, katastrofal
En fatal misforståelse
Et fatalt trekk
fatalisme
SUBSTANTIV
Fra fransk
Filosofisk eller teologisk lære om at alt er forutbestemt; skjebnetro; jamfør determinisme
fatalist
SUBSTANTIV
Tilhenger av fatalisme; person som tror at alt er forutbestemt
fatalitet
SUBSTANTIV
Fra latin
Ergrelse, uhell
nynorskordboka
fatal
ADJEKTIV
Av latin fatum ‘lagnad’
Som har leie følgjer; katastrofal, lagnadstung
Eit fatalt mistak
fatalisme
SUBSTANTIV
Frå fransk
Filosofisk eller teologisk lære om at alt er bestemt føreåt (av Gud, lagnaden); lagnadstru; jamfør determinisme
fatalist
SUBSTANTIV
Tilhengjar av fatalisme; person som meiner at alt er fastsett av lagnaden
fatalitet
SUBSTANTIV
Uhell, ulykke, vanske