wordify
bokmålsordboka
ellipse
SUBSTANTIV
Gjennom latin, fra gresk ‘utelatelse, mangel’
Oval, sluttet (matematisk) kurve
I språkvitenskap: utelatelse av et ord eller et ledd som ikke er nødvendig for forståelsen av et uttrykk; forkortet uttrykk
ellipsebane
SUBSTANTIV
ellipseformet ellipseforma
ellipseformet, ellipseforma
ADJEKTIV
Med form som en ellipse
En ellipseformet kurve
nynorskordboka
ellipse
SUBSTANTIV
Gj lat.; frå gr. ‘utelating, mangel’
Oval, slutta (matematisk) kurve
I spraakv: utelating av eit ord el eit ledd som ikkje trengst for å forstå eit uttrykk; forkorta uttrykk
ellipsebane
SUBSTANTIV
ellipseforma bane
ellipseforma
ADJEKTIV
Med form som ein ellipse
Ei ellipseforma bane