wordify
bokmålsordboka
ekstravaganse
SUBSTANTIV
Av fr. extravaguer ‘tale vilt, vrøvle’
Det å være ekstravagant; overdreven flotthet, overdådighet
Grenseløs ekstravaganse
En ekstravaganse han ikke kan unne seg
nynorskordboka
ekstravaganse
SUBSTANTIV
Frå fransk ‘underleg åtferd, narreskap’ av extravaguer ‘snakke tull’
Det å vere ekstravagant