wordify
bokmålsordboka
ekspert
SUBSTANTIV
Av latin expertus ‘erfaren’; jamfør eksperiment
Særlig sakkyndig person; fagperson, spesialist
Universitetets ekspert på tropiske sykdommer
En politisk ekspert
Rådføre seg med en ekspert
Ekspertene er uenige
ekspertgruppe
SUBSTANTIV
Gruppe av ekspert innenfor ett eller flere fagområder som er samlet for å løse eller komme med råd i en bestemt sak
En tverrfaglig ekspertgruppe
Avgjørelsen ble tatt etter råd fra ekspertgruppen
eksperthjelp
SUBSTANTIV
Hjelp fra én eller flere ekspert
Søke eksperthjelp
Arbeidet ble gjort med eksperthjelp
ekspertise
SUBSTANTIV
Fra fransk
Samling av ferdigheter, kunnskaper og erfaringer innenfor et emne, fagområde eller lignende
Sykehuset har den nødvendige faglige ekspertisen
Teknisk ekspertise
Særlig sakkyndig person eller gruppe; ekspert eller gruppe av eksperter
Hente inn ekstern ekspertise
Kontakte ekspertise på feltet
nynorskordboka
ekspert
SUBSTANTIV
Av latin expertus ‘røynd’; jamfør eksperiment
Særleg sakkunnig person; fagperson, spesialist
Ein økonomisk ekspert
Vere ekspert i kjernefysikk
Ekspertane åtvarar mot forslaget
Dei fremste ekspertane på området
ekspertgruppe
SUBSTANTIV
Gruppe av ekspert innanfor eitt eller fleire fagområde som er samla for å løyse eller kome med råd i ei bestemt sak
Ei internasjonal ekspertgruppe
Det er sett ned ei ekspertgruppe som skal sjå på saka
eksperthjelp
SUBSTANTIV
Hjelp frå éin eller fleire ekspert
Hente inn eksperthjelp
Utføre oppgåva utan eksperthjelp
ekspertise
SUBSTANTIV
Frå fransk
Samling av ferdigheiter, kunnskapar og erfaringar innanfor eit emne, fagområde eller liknande; sakkunnskap, fagkunnskap
Mangle ekspertise
Juristar med høg ekspertise på folkerett
Særleg sakkunnig person eller gruppe; ekspert eller gruppe av ekspertar
Hyre inn ekspertise
Utanlandsk ekspertise har undersøkt området