wordify
bokmålsordboka
eksellense
SUBSTANTIV
Fra lat. ‘fortreffelighet’; jf eksellere
Tidligere brukt i tiltale til og omtale av personer i enkelte høye stillinger
Bli tatt imot av byens eksellenser
Deres Eksellense
nynorskordboka
eksellense
SUBSTANTIV
Frå lat. ‘prakt’; jf eksellere
Tidlegare brukt i tiltale til og omtale av personar i enkelte høge stillingar
Presidentar, eksellensar og politisk elite
Hans Eksellense