wordify
bokmålsordboka
enslig, einslig
ADJEKTIV
Norrønt einsligr; av en
Som det bare er én av
En enslig svale
Noen enslige bjørker
Som ikke er gift eller samboer; som bor alene
Være enslig
Enslig mor
Brukt som substantiv
Minstepensjon for enslige
nynorskordboka
einsleg
ADJEKTIV
Norrønt einsligr; av ein
Som det er éin av; som er aleine, for seg sjølv
Ei einsleg svale
Eit einsleg tre
Som ikkje er gift eller sambuar; som bur aleine
Einsleg mor
Brukt som substantiv
Både einslege og familiefolk
Om stad: avsides
Ein einsleg gard
Det er så einsleg der