bokmålsordboka
eden
SUBSTANTIV
Fra hebraisk ‘ynde, lyst’, etter 1. Mos 2,8, navn på stedet der Paradis-hagen lå
Fredelig og paradisisk sted; frodig og blomstrende sted
Hun ville omskape den tørre marka til et eden
ed
SUBSTANTIV
Norrønt eiðr
Høytidelig erklæring, særlig i retten
Bekrefte med ed
Falsk ed
Avlegge ed
Vitnet gav sin ed på å snakke sant
Ta i ed
La (noen) gjøre ed
En saftig ed
Sette i en ed
Eder og forbannelser
nynorskordboka
eden
SUBSTANTIV
Frå hebraisk ‘ynde, lyst’, etter 1. Mos. 2,8 namn på staden der Paradis-hagen låg
Fredeleg og paradisisk stad; herleg, frodig og blømande stad
Staden er eit eden
edens hage
SUBSTANTIV
paradishage; vakker stad der det er godt å vere
øya var som ein Edens hage
Sjå: hage