bokmålsordboka
døs
SUBSTANTIV
Fra lavtysk; beslektet med dus
Søvnlignende tilstand med svekket bevissthet
Ligge i en døs
Gå som i en døs
døse
VERB
Ligge og døse i sola
døsen
ADJEKTIV
døsig
ADJEKTIV
Svært søvnig; dorsk
Kjenne seg tung og døsig
En blir døsig i slikt vær
nynorskordboka
døs
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; samanheng med dus
Søvnliknande tilstand med svekt medvit
Liggje i ein døs
Gå som i ein døs
døse
VERB
Sitje og døse
døsen
ADJEKTIV
døsig
ADJEKTIV
Svært søvnig; dorsk
Kjenne seg tung og døsig
Vere døsig etter middagen