wordify
bokmålsordboka
dukat
SUBSTANTIV
Gjennom gammelhøytysk og italiensk, fra middelalderlatin ducatus ‘hertugdømme’, det siste ordet i innskriften på de eldste dukatene fra Venezia
Eldre europeisk mynt, ofte i gull
Han tjente 600 dukater i året
nynorskordboka
dukat
SUBSTANTIV
Gjennom gammalhøgtysk og italiensk, frå mellomalderlatin ducatus ‘hertugdøme’, siste ordet i innskrifta på dei eldste dukatane frå Venezia
Eldre europeisk mynt, ofte i gull
Ho fekk 750 dukatar for sesongen