wordify
bokmålsordboka
drue
SUBSTANTIV
Fra lavtysk med opprinnelig betydning ‘klump, klase’
Liten lysegrønn eller blå frukt som vokser på vinranke
Kjøpe et beger med druer
På druen
Påvirket av alkohol
beruset
De var begge godt på druen
drueagurk
SUBSTANTIV
sylteagurk
druebrennevin
SUBSTANTIV
brennevin destillert fra vin som er laget av druesaft
drueklase
SUBSTANTIV
klase med drue
nynorskordboka
drue
SUBSTANTIV
Frå lågtysk med opphavleg tyding ‘klump, klase’
Lita, lysegrøn eller blå frukt som veks på vinranke
Leggje druene på fatet
drueagurk
SUBSTANTIV
sylteagurk
druebrennevin
SUBSTANTIV
brennevin destillert frå vin som er laga av druesaft
drueklase
SUBSTANTIV
klase med drue