wordify
bokmålsordboka
drittunge, dritunge
SUBSTANTIV
Ung person med lite erfaring
Jeg var bare en liten drittunge den gang
Han la seg ned og gråt som en liten drittunge
Person som oppfører seg barnslig eller umoden; uoppdragen unge eller ungdom
Din drittunge!
De er en gjeng overflatiske og bortskjemte drittunger
nynorskordboka
dritunge
SUBSTANTIV
Ung person med lite erfaring
Han var berre ein dritunge sist eg såg han
Eg kjende meg som ein liten dritunge, då eg endeleg fekk treffe den store helten min
Person som oppfører seg barnsleg eller umoden; unge eller ungdom som er dårleg oppdregen
Han er ein dritunge som berre er oppteken av seg sjølv
Salen var full av bortskjemde dritungar