bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra latin ‘bosted’ av domus ‘hus, hjem’
I jus: hjemsted, bosted
domisilprinsipp
SUBSTANTIV
Det at et rettsforhold blir dømt etter loven som gjelder der vedkommende har bopel; jamfør domisil
nynorskordboka
domisil
SUBSTANTIV
Frå latin ‘bustad’ av domus ‘hus’
I jus: heimstad, bustad
domisilprinsipp
SUBSTANTIV
Det at eit rettshøve blir dømt etter lova som gjeld der vedkomande har bustad; jamfør domisil