wordify
bokmålsordboka
disputt
SUBSTANTIV
Fra fransk; av disputere
diskusjon; hard replikkveksling, ofte om en bagatell
Komme opp i en disputt
Gå til ordforklaring for "disputt"
nynorskordboka
disputt
SUBSTANTIV
Frå fransk; av disputere
ordstrid; hard replikkveksling, ofte om ein bagatell
Kome opp i ein disputt