bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom eng. detect ‘oppdage, avsløre’; fra lat. detegere ‘avdekke’
Særlig om utenlandske forhold: tjenesteperson ved kriminalpolitiet eller privatperson som etterforsker forbrytelser
Bli skygget av en detektiv
SUBSTANTIV
Kriminalroman der en detektiv er hovedperson
detektivarbeid
SUBSTANTIV
Arbeid som en detektiv gjør for å oppklare en forbrytelse
detektivfortelling
SUBSTANTIV
Fortelling der en detektiv er hovedperson
nynorskordboka
detektiv
SUBSTANTIV
Gjennom eng. detect ‘oppdage, avdekkje’; frå lat. detegere ‘avdekkje’
Særleg om utanlandske forhold: tenesteperson ved kriminalpolitiet eller privatperson som etterforskar brotsverk
detektivarbeid
SUBSTANTIV
Arbeid som ein detektiv gjer for å oppklare eit brotsverk
detektivforteljing
SUBSTANTIV
Forteljing der ein detektiv er hovudperson
detektivroman
SUBSTANTIV
Kriminalroman der ein detektiv er hovudperson