bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Utropet dakapo
Stevnet ble et dakapo fra i fjor
dakapo
ADVERB
Italiensk da capo, egentlig ‘fra hodet’
Om (en del av et) musikkstykke: fra begynnelsen, om igjen, en gang til
Tilhørerne var elleville og forlangte dakapo
Siste del spilles dakapo
Synge noe dakapo
I overført betydning:
Prestere noe dakapo
nynorskordboka
dakapo
SUBSTANTIV
Av dakapo
Utropet «dakapo»; sjå dakapo
Stemnet vart eit dakapo av det i fjor
dakapo
ADVERB
Italiensk da capo, eigenleg ‘frå hovudet’
Særleg om (del av) musikkstykke: frå byrjinga, om att, ein gong til
Syngje dakapo
Som interjeksjon:
Dakapo!
Om anna gjerning:
Ta kunststykket dakapo