bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av bykse
Brått og kraftig hopp; kast, sprang
Hesten gjorde et byks til siden
Prisene gjorde et byks oppover
VERB
Norrønt byxa sér ‘hoppe’, trolig gjennom lavtysk, fra middelhøytysk bückezen ‘hoppe som en bukk’
Gjøre et byks springe, hoppe
Bykse ut gjennom døra
Bykse over bekken
Han bykset opp trappa
Hunden bykset til
nynorskordboka
byks
SUBSTANTIV
Av bykse
Brått og kraftig hopp; kast, sprang
Gjere eit byks fram frå gøymestaden
Partiet gjorde eit solid byks på meiningsmålingane
bykse
VERB
Norrønt byxa sér ‘hoppe’, truleg gjennom lågtysk, frå mellomhøgtysk bückezen ‘hoppe som ein bukk’
Gjere eit byks springe, hoppe
Bykse ut gjennom døra
Bykse over bekken
Bykse til sides
Ho bykste opp trappa