bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av engelsk boomerang, opprinnelig fra et australsk språk
Flatt, buet kastevåpen som kastes slik at det går i en bue og vender tilbake til utgangspunktet når det ikke treffer målet
I overført betydning: uttalelse eller handling som slår tilbake (og har motsatt virkning enn den ønskede)
Beskyldningen viste seg å bli en bumerang
nynorskordboka
bumerang
SUBSTANTIV
Av engelsk boomerang, opphavleg frå eit australsk språk
Flatt, bøygd kastevåpen som ein kastar slik at det kjem attende til utgangspunktet når det ikkje råkar målet
Kaste ein bumerang
I overført tyding: utsegn eller handling som slår attende (og har motsett verknad av det ein ynskte)
Ein slik påstand kan lett bli ein bumerang