bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra italiensk, av latin brocchus ‘som har framstående tenner’
Smykke festet med nål; brystnål
VERB
Fra fransk; se brosje egentlig ‘stikke med nål’
Veve brokade, mønsterstoff
nynorskordboka
brosje
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå italiensk av, latin brocc(h)us ‘som har framståande tenner’, truleg frå keltisk
Smykke festa med nål; brystnål, sølje
brosjere
VERB
Frå fransk; sjå brosje eigenleg ‘stikke med nål’
Veve brokade eller mønsterstoff