bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra sanskrit ‘prest’
Medlem av den øverste indiske kasten
SUBSTANTIV
Av braman
Del av hinduismen som er dominert av braman tekster og ritualer
ADJEKTIV
Som gjelder bramanisme og bramaisme
nynorskordboka
braman, bramin
SUBSTANTIV
Frå sanskrit ‘prest’
Medlem av den øvste indiske kasten
bramanisme, bramaisme
SUBSTANTIV
Av braman
Del av hinduismen som er dominert av tekstene og rituala til braman
bramansk, braminsk
ADJEKTIV
Som gjeld braman og bramin