wordify
bokmålsordboka
bone
VERB
Fra lavtysk
Innsette og polere en flate med en spesiell voks eller væske
Bone et gulv
Gå til ordforklaring for "bone"
bonevoks
SUBSTANTIV
voks brukt til å bone med
Gå til ordforklaring for "bonevoks"
bonemaskin
SUBSTANTIV
Maskin brukt til å bone med
Leie bonemaskin
bonett
SUBSTANTIV
Gj eng. og nederl.; fra fr. bonnette, av bonnet ‘lue’
Lite, smalt seil som kan festes til underkanten på et større
nynorskordboka
bone
VERB
Frå lågtysk
Gjere ei flate blank med å gni inn med særskild voks eller væske
Bone golv
bonemaskin
SUBSTANTIV
Maskin nytta til å bone med
Leige bonemaskin
bonett
SUBSTANTIV
Frå fransk bonnette, av bonnet ‘huve’, gjennom engelsk, nederlandsk
Lite, smalt segl som ein kan feste til underkanten på eit større
bonevoks
SUBSTANTIV
voks brukt til boning