wordify
bokmålsordboka
bikkje
SUBSTANTIV
Norrønt bikkja ‘tispe’
hund
Lufte bikkja
Gå tur med bikkja
Gå til ordforklaring for "bikkje"
bikkjeleven
SUBSTANTIV
Leven fra bikkjer; øredøvende leven; hundeleven
Gå til ordforklaring for "bikkjeleven"
bikkjeslagsmål
SUBSTANTIV
I overført betydning: iltert oppgjør
Møtet utviklet seg til det rene bikkjeslagsmålet
Gå til ordforklaring for "bikkjeslagsmål"
bikkjeskinn
SUBSTANTIV
skinn på bikkje
Seig som et bikkjeskinn
nynorskordboka
bikkje
SUBSTANTIV
Norrønt bikkja ‘tispe’
hund
Lufte bikkja
Gå tur med bikkja
bikkjeglam
SUBSTANTIV
hundeglam
bikkjeleven
SUBSTANTIV
Leven av hundar; fælt bråk, leven, oppstyr; hundeleven
bikkjeskinn
SUBSTANTIV
skinn på bikkje
Seig som eit bikkjeskinn