bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra italiensk bastione, av bastia ‘festning(sverk)'
Framspringende del av hovedvoll på eldre festning
I overført betydning: sted der en finner støtte og tilslutning
Partiet har sine bastioner i de større byene
nynorskordboka
bastion
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå italiensk bastione, av bastia ‘festning(sverk)'
Spiss framstikkande del av hovudvollen på eldre festningar
I overført tyding: stad der ein finn støtte og tilslutnad
Fylket er ein av partiets sterkaste bastionar