wordify
bokmålsordboka
arrete, arret
ADJEKTIV
Som har mange arr
Et arrete ansikt
arretere
VERB
Fra fransk; samme opprinnelse som arrestere
Låse bevegelige deler av et finstilt måleinstrument
Gå til ordforklaring for "arretere"
arr
SUBSTANTIV
Norrønt ærr, ørr
Merke etter sår
Stygge arr
I overført betydning: spor etter fysisk eller psykisk krenkelse
Arr i landskapet
Arr på sjelen
I botanikk: den øverste delen av griffelen i en blomst, som skal fange opp pollenet
Gå til ordforklaring for "arr"
nynorskordboka
arretere
VERB
Frå fransk; same opphav som arrestere
Låse rørlege delar av eit fininnstilt måleinstrument
arrete
ADJEKTIV
Som har mange arr
Eit arrete andlet
arr
SUBSTANTIV
Norrønt ærr, ørr, tyding 3 frå bokmål
Merke i huda, særleg etter sår
Arr etter knivskade
I overført tyding: spor etter fysisk eller psykisk krenking
Arr i landskapet
Arr i sjela
I botanikk: den øvste delen av griffelen i ein blomster, der pollenet blir fanga opp
arr
SUBSTANTIV
I musikk: kortord for arrangement
Lage arr av låten for musikkorpset