wordify
bokmålsordboka
aphel, aphelium
SUBSTANTIV
Fra nylatin, av gresk apo- ‘bort’ og helios 'sol’
I astronomi, om planeter og kometer: punktet i en bane som ligger lengst fra sola
nynorskordboka
aphel, aphelium
SUBSTANTIV
Frå nylatin, av gresk apo- ‘bort’ og helios ‘sol’
I astronomi, om planetar og kometar: punktet i ei bane som ligg lengst frå sola