wordify
bokmålsordboka
annuitet
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, fra middelalderlatin, av latin annus ‘år’
Fast sum av renter og avdrag som skal betales hver termin til et lån er nedbetalt
Gå til ordforklaring for "annuitet"
annuitetslån
SUBSTANTIV
Av annuitet
Lån som skal betales med annuiteter; til forskjell fra serielån
Gå til ordforklaring for "annuitetslån"
nynorskordboka
annuitet
SUBSTANTIV
Gjennom fransk, frå mellomalderlatin, av latin annus ‘år’
Fast sum av renter og avdrag som skal betalast kvar termin til dess eit lån er nedbetalt
annuitetslån
SUBSTANTIV
Av annuitet
Lån som skal betalast med annuitetar; til skilnad frå serielån