wordify
bokmålsordboka
anholde
VERB
Fra lavtysk
pågripe; arrestere
Anholde en mistenkt
Foreldet: søke, anmode, be
Anholde om tillatelse til noe
Gå til ordforklaring for "anholde"
anholdelse
SUBSTANTIV
Av anholde
arrestasjon
Foreta en anholdelse
Gå til ordforklaring for "anholdelse"
nynorskordboka
arrestere
VERB
Gjennom lågtysk, frå gammalfransk arester ‘fasthalde, hindre’, av latin ad ‘til’ og restare ‘bli att’
Setje fast, fengsle mellombels (til etterforskinga er ferdig og dommen avsagd)
Arrestere ein mistenkt
Bli arrestert for fyll
Syne at noko ikkje er rett
Arrestere ein påstand
Debattanten vart arrestert av ordstyraren