wordify
bokmålsordboka
anemi
SUBSTANTIV
Gjennom fransk anémie, fra gresk anaimia
(sykdom med) nedsatt mengde av røde blodceller og dermed hemoglobin; blodmangel
Gå til ordforklaring for "anemi"
anemiker
SUBSTANTIV
Person som lider av anemi
anemisk
ADJEKTIV
Som lider av anemi blodfattig
Være anemisk som følge av jernmangel
I overført betydning: uten liv og kraft
En anemisk tekst
Et anemisk kostymedrama
Se anemisk ut (se blek ut)
Gå til ordforklaring for "anemisk"
nynorskordboka
anemi
SUBSTANTIV
Gjennom fransk anémie, frå gresk anaimia
(sjukdom med) nedsett mengd av raude blodceller og dermed hemoglobin; blodmangel
anemikar
SUBSTANTIV
Person som lir av anemi
anemisk
ADJEKTIV
Som lider av anemi blodfattig
Fisken vart smitta av eit virus som gjorde han anemisk
I overført tyding: utan liv og kraft; bleik
Ein anemisk tekst
Eit anemisk kostymedrama
Sjå anemisk ut (sjå bleik ut)