wordify
bokmålsordboka
adjunkt
SUBSTANTIV
Av latin adjunctus, perfektum partisipp av adjungere ‘knytte til’
Lærer med praktisk-pedagogisk utdanning sammen med lavere grads utdanning fra universitet eller høyskole
Gå til ordforklaring for "adjunkt"
adjunktkompetanse
SUBSTANTIV
Stillingskompetanse som en oppnår med bachelorgrad fra universitet eller høyskole med godkjent praktisk-pedagogisk utdanning
Gå til ordforklaring for "adjunktkompetanse"
nynorskordboka
adjunkt
SUBSTANTIV
Av latin adjunctus, perfektum partisipp av adjungere ‘knyte til’
Lærar med praktisk-pedagogisk utdanning saman med lågare grads utdanning frå universitet eller høgskule
Adjunkt med opprykk
adjunktkompetanse
SUBSTANTIV
Stillingskompetanse som ein oppnår med bachelorgrad frå universitet eller høgskule med godkjent praktisk-pedagogisk utdanning