wordify
bokmålsordboka
volutt
SUBSTANTIV
Gjennom fransk og, italiensk, fra latin volutus ‘sammenrullet’, av volvere ‘rulle, snu’
I bygningskunst og treskurd: ornamentalt motiv formet som en spiralformet sammenrulling (for eksempel på jonisk søylehode)
nynorskordboka
volutt
SUBSTANTIV
Gjennom fransk og, italiensk, frå latin volutus ‘ihoprulla’ av volvere ‘rulle, snu’
I bygningskunst og treskurd: ornamentalt spiralforma motiv (til dømes på jonisk søylehovud)