bokmålsordboka
vinkle
VERB
Av vinkel
Merke av en vinkel; bruke vinkel
Måle og vinkle
Vinkle (opp) noe (bringe i vinkel)
I overført betydning: presentere fra en viss synsvinkel; gi nyhetsreportasjer en bestemt form (etter interesser, formål, politiske synspunkter og annet)
nynorskordboka
vinkla
ADJEKTIV
Av vinkel
Særleg i samansetningar: med slik vinkel som førsteleddet nemner, til dømes i rettvinkla og stumpvinkla
vinkle
VERB
Av vinkel
Bruke vinkel; merkje av vinklar; jamfør vinkel
Måle og vinkle
Vinkle (opp) noko
I overført tyding: presentere, sjå noko berre frå ein viss synsvinkel; gje nyhendereportasjar ei særskild utforming (etter interesser, føremål, politiske synspunkt o a)
Journalisten vinkla stoffet