bokmålsordboka
vigil
ADJEKTIV
Latin
vigilant
SUBSTANTIV
årvåken person; politispion
vigilie
SUBSTANTIV
Fra latin ‘våking’
Om katolske forhold: gudstjeneste dagen, kvelden eller natta før en kirkelig festdag
vigilere
VERB
Latin vigilare
Våke, være årvåken
nynorskordboka
vigil
ADJEKTIV
Latin
Vaken, årvak, på vakt
vigilant
SUBSTANTIV
årvak person; politispion
vigilie
SUBSTANTIV
Frå latin ‘vaking’
I katolske land: gudsteneste dagen, kvelden eller natta før ein kyrkjeleg festdag
vigilere
VERB
Frå latin vigilare
Vake, vere årvak