bokmålsordboka
syll
SUBSTANTIV
Norrønt syll
syllogisme
SUBSTANTIV
Gjennom latin, fra gresk ‘slutning’
Slutning som består av tre setninger, to premisser og en konklusjon
‘alle mennesker går på to – jeg er et menneske – altså går jeg på to’ er en syllogisme
syllabisk
ADJEKTIV
Gjennom fransk, fra gresk av syllabe ‘stavelse’
Som danner en egen stavelse, stavelsesdannende
I ordet ‘hesten’ uttales ‘hest’n’ med syllabisk ‘n’
syllogistisk
ADJEKTIV
Som gjelder syllogismer
nynorskordboka
syll
SUBSTANTIV
Norrønt syll f
syllogisme
SUBSTANTIV
Gjennom latin, frå gresk ‘samanrekning’
slutning med ein konklusjon som til vanleg byggjer på to føresetnader, til dømes i utsegna
Alle menneske går på to – eg går på to – altså er eg eit menneske
syllabisk
ADJEKTIV
Gjennom fransk, frå gresk av syllabe ‘staving’
Som lagar ei eiga staving; stavingsdannande
I uttala «hest’n» av ordet «hesten» er «n» syllabisk
syllogistisk
ADJEKTIV
Som gjeld syllogismar