bokmålsordboka
svane
SUBSTANTIV
Norrønt svanr
Hvit, langhalset andefugl av slekta Cygnus
svanehals
SUBSTANTIV
Hals på svane
Bøyd, svingbar metallarm til forskjellig bruk; lufterør som ender i et U-formet bend
svanesang
SUBSTANTIV
Betydning 2 etter tysk fra latin, etter den feilaktige oppfatning at en sangsvane synger like før den dør
Sangsvanens skrik
Dikters eller komponists siste verk, en persons siste opptreden eller lignende
nynorskordboka
svane
SUBSTANTIV
Norrønt svanr m
Kvit langhalsa andefugl av slekta Cygnus
svane
VERB
Samanheng med sone
Bli mindre, ta av
Kulen svana (ned)
Bli still; lindre
svanehals
SUBSTANTIV
Hals på ei svane
Bøygd metallarm som kan svingast; luftrøyr som endar i ein U-forma bøyg
svanesong
SUBSTANTIV
Tyding 2 etter tysk, frå latin opphavleg etter den range trua at songsvana syng rett før ho døyr
Skrik frå ei songsvane
Siste verk frå ein diktar eller komponist, skrive rett før han eller ho døyr; siste utslag av kunstnarleg gjevnad