bokmålsordboka
susp
SUBSTANTIV
Kortord for suspensorium
suspensjon
SUBSTANTIV
Det å suspendere
suspensorium
SUBSTANTIV
Bind, bandasje som bæres til støtte for testikkelpungen
suspendere
VERB
Latin ‘henge opp, oppheve’
Midlertidig avsette fra embete, stilling
Bli suspendert fra sin stilling
Midlertidig oppheve rettighet eller lignende
Suspendere en lov
nynorskordboka
suspensjon
SUBSTANTIV
Det å suspendere
suspensorium
SUBSTANTIV
Bind, bandasje som skal stø testiklane, særleg brukt av idrettsmenn
suspendere
VERB
Latin ‘hengje opp, oppheve’
Mellombels løyse frå eit embete eller ei stilling
Bli suspendert frå stillinga si
Mellombels oppheve ein rett eller liknande
Suspendere ei lov
suspekt
ADJEKTIV
Frå latin av suspicere ‘sjå nedanfrå, mistenkje’
Ein suspekt person
Det er noko suspekt ved henne