wordify
bokmålsordboka
sus
SUBSTANTIV
Av suse
Susende, brusende lyd
Sus av vind i trærne
Høre suset fra elva
Ha sus for ørene
Det ble ikke den helt store susen over arrangementet (det ble ikke helt vellykket)
Historiens sus
Stemning av noe fjernt, opphøyd
Gjøre susen
Gjøre at noe går bra, være årsak til suksessen
selskapelighet, svir
Leve i sus og dus
susafon
SUBSTANTIV
Etter den amerikanske marsjkomponisten J.Ph. Sousa
Tubatype som bæres over skulderen
susekopp
SUBSTANTIV
Av kopp
suseladd
suseladd
SUBSTANTIV
Av ladd
Suset, tullet eller drikkfeldig person
nynorskordboka
susar
SUBSTANTIV
Av suse
I ballspel: susande, hardt skot
Plassere ein susar i vinkelen
sus
SUBSTANTIV
Av suse
Susande lyd; (veikt) brus
Elvesus
øyresus
Høyre susen frå elva
Det vart ikkje den heilt store susen over festen (festen vart ikkje heilt vellykka)
Sus av soge
Dåm av noko fjernt, opphøgd frå eldre tid
rangel, svir
Leve i sus og dus
suse
VERB
Lydord
Lage ein veikt brusande eller kvesande lyd; syde
Det susar og blæs
Fossen susa og brusa
Kjelen stod og susa på omnen
Det susa for øyra
Fare snøgt
Bilane susa forbi
Snøballane susa gjennom lufta
Det gjekk så det susa
I presens partisipp:
Kome i susande fart
Leve i sus og dus; svire
Suse og drikke