bokmålsordboka
straks
ADVERB
Fra lavtysk av strak
Huset lå straks bortenfor
Umiddelbart
Gå i gang straks
Han sa ikke noe straks
Dette var straks bedre
Straks etter gikk vi
Om et øyeblikk
Klokka er straks 10
Som adjektiv, i forretningsspråk: omgående
Straks levering
Som konjunksjon: med det samme
Straks de kom, satte vi oss til bords
strakser
SUBSTANTIV
øyeblikk, i uttrykk som
Om noen få, et par strakser
Om en liten stund, ganske snart
straksløsning, straksløysing
SUBSTANTIV
Jamfør straksplan
nynorskordboka
straks
SUBSTANTIV
Av straks
ørlita stund; augeblink; særleg i fleirtal:
Kome om nokre få straksar
straks
ADVERB
Frå lågtysk; av strak
Huset låg straks bortanfor
Med ein gong, utan opphald
Straks etter gjekk vi
Det var straks betre
Ho sa ikkje noko straks
Gå i gang straks
Om ein augeblink
Klokka er straks ti
I forretningsmål, adjektiv: med det same, omgåande
Straks levering
Som konjunksjon: med det same
Straks dei kom, sette vi oss til bords
straksløysing
SUBSTANTIV
(mellombels) løysing som kan setjast ut i livet straks
straksplan
SUBSTANTIV
(mellombels) plan som kan setjast i verk straks